პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე რეინი

შეღამებულ ჟრუანტელით
და კოშმარულ ძილით
ვერ ძლეული – კვლავ ამაყი
ყოფნას ვხვდები დილით.

არის მხოლოდ სინამდვილე
რომ არა ვარ ბავში,
რომ რეინიც მიდუდუნებს,
გახვეული შავში.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button